 | Wobec powszechnej bezradności współczesnego świata, pozostaje tylko Ten - na krzyżu, z otwartym bokiem, abyśmy się mu przyjrzeli, abyśmy ujrzeli, kogo ludzie przebodli...
|  |
| | |
| Wszystko we wszechświecie działa Bożą mocą. Gdyby Bóg choć na jedną chwilę odmówił światu swych mocy, wszystko pogrążyłoby się w martwocie i cieniu śmierci.
| |
| | |
| Ponieważ jesteśmy w ramionach Matki Kościoła, możemy być spokojni, że niejedno z Błogosławieństw nie będzie w naszym życiu urzeczywistnione - inne za to uzupełnią ich braki.
| |
| | |
| Obejrzyjmy się wokół siebie i zamknąwszy oczy pomyślmy, czy jest taka osoba, która by nie zasługiwała już na to, aby jej nogi ucałować.
| |
| | |
| Trzeba dziś dać świadectwo Chrystusowi. Nie wystarczy świadectwo przykładu, trzeba świadectwa słowa. Nie wystarczy też samo świadectwo słowa, musi być świadectwo cierpienia, upokorzenia, a nieraz krwi...
| |
| | |
| Smutek jest przepaścią, w której może wszystko utonąć, a pociecha jest podaną dłonią, która wyciąga z przepaści. My mamy wyciągać z przepaści a nie popychać w nią.
| |
| | |
| Mistyczne Ciało Chrystusa, do którego należymy, żywione jest Ciałem Eucharystycznym - "Nie pozostawię was sierotami" (J 14,18). Eucharystia jest przyczyną sprawczą zjednoczenia społeczności chrześcijańskiej.
| |
| | |
| Duch Święty, Duch Ojca i Syna jest w nas obecny i nieustannie przekazuje nam świadomość pielęgnującego nas Ojcostwa oraz świadomość naszego synostwa, na wzór pierworodnego Syna Bożego.
| |
| | |
| Idzie o to, aby każdy katolik, ochrzczone dziecko Boże, poczuł się odpowiedzialny za rozwój sprawy chrystusowej i zrozumiał, że z tytułu samego Chrztu jest wezwany i obowiązany do apostolstwa.
| |
| | |
| Jeśli miłujemy naprawdę, trwajmy wiernie tak, jak trwała na Kalwarii Maryja z niewiastami i ufajmy! Skończy się Wielki Piątek, przyjdzie Wielka Sobota i triumf Wielkiej Niedzieli!
| |
| | |
| Nie ma się co dziwić, gorszyć i niepokoić tym, że Kościół jest stale krzyżowany; jak Chrystus zwyciężył na krzyżu, tak i Kościół zwycięża na krzyżu i przez krzyż.
| |
| | |
| Największa nieznana człowieka: serce. Tak wspaniałe, że Bóg o nie zabiega. Tak potężne, że może oprzeć się miłości Wszechmocnego. Tak mdłe, że chwyta je w sieci niejedna słabość.
| |
| | |
| Dla rodzaju ludzkiego pouczającym jest to, że słowo trzeba rodzić z przygotowanego serca, bo tylko w takim sercu jest wewnętrzna, istotowa prawda. A służyć Bogu, to znaczy służyć Prawdzie.
| |
| | |
| Nigdy nie możemy dopuścić do tego, aby w naszym rozumieniu ktoś był do tego stopnia mało wart, iżby nasza "królewska dostojność" nie mogła schylić się do jego nóg.
| |
| | |
| Bóg nieustannie przemienia nas w Siebie, przeobrażając naszą dusze i ciało. Przez to szczególne i nieustanne obcowanie z Bogiem, dusza nabiera Bożych właściwości, a ciało uodparnia się przeciwko rozkładowi i zepsuciu.
| |
| | |
| Trzeba współczesnemu człowiekowi wiecznie zapędzonemu i zagonionemu nieustannie przypominać postać Boga-Człowieka, który jednoczy sprawy Boże i ludzkie, aby sprawom ludzkim nadać sens Boży.
| |
| | |
| Nie trzeba ciągle innych ganić, karcić, wytykać. Należy zawsze odwoływać się do Bożych wartości, które są w każdym człowieku, chociażby ten człowiek był najbardziej sponiewierany i zniszczony.
| |
| | |
| Pochwała i uwielbienie to najbardziej szczytna modlitwa, odpowiadająca woli Boga, jest to zarazem modlitwa najbardziej pozytywna. Przez żadną inną modlitwę tak się nie sycimy, jak przez modlitwę pochwalną.
| |
| | |
| Na człowieka sytego pracują setki głodnych, niedożywionych, wyzyskanych, żyjących w poczuciu krzywdy społecznej, niesprawiedliwości i doznanego zawodu; są to ludzie, o których nie wolno zapominać, gdy siadamy do stołu.
| |
| | |
| Wystarczy mieć tylko jedną cnotę - miłość, a można się nie martwić o wszystkie inne. Wszystkie cnoty są niczym jeżeli nie ma miłości, a jeżeli jest miłość wszystkie inne mieszczą się w niej.
| |
| | |
